De Eschpoort cs: groot, groter, grootst

Woonzorgcentrum De Eschpoort
Boulevard 1945-505
7511 AD Enschede
Tel: 053-4826688
Email: info@arienszorgpalet.nl
www.arienszorgpalet.nl/vestiging/de-eschpoort

• Chique hotelkamer voor bezoekers
• Immens complex voor ouderen...
• …maar mist de allure van een Sun-city
• Een entree als van een hotel
• Fraai terras en eten tussen de middag of van 17.00 tot 18.30 uur
•  18 euro 50 rekenen we af met onbestemd gevoel
• “Er is altijd wel iets te doen”
• Ruime verzorgingshuisappartementen
• Verpleeghuisbewoners op de hoger gelegen etages
• Onbenutte kansen
• Devote stilteruimte
• Ambivalente algehele indruk

Chique hotelkamer voor bezoekers
We worden gelokt door de foto’s van een chique hotelkamer op de website. Bezoekers, we zijn het zo prominent niet eerder tegengekomen, kunnen voor een overnachting een hotelkamer in het huis reserveren a raison van 40 euro. Voor het zachte prijsje van vier euro zit daar bij opstaan een ontbijt bij. We komen immers uit Amsterdam en dan is Enschede toch twee uur gaans.

Immens complex voor ouderen...
De Eschpoort maakt deel uit van een immens complex, begrensd door de Boulevard1945, C.F. Klaarstraat, Espoortstraat en het Blijdensteinpark. Het complex ligt op loopafstand van het centrum van Enschede. Niet dat wij dat met eigen ogen kunnen zien, maar geloven natuurlijk de localo’s.
Onze mond valt continu open bij wat we hier aan aantallen woningen met zorg voor ouderen aantreffen. Aanvankelijk zijn we helemaal de kluts kwijt. Wat is nu wat en behoort tot wie, zou hier een aardig gezelschapsspel kunnen zijn. Naast de Eschpoort maken woonzorgcentra Korteland alsmede De Beukhof er deel van uit. De Eschpoort zelf is dan weer verbonden met een even zo groot verzorgingshuis van de Zorggroep Manna. Manna heeft evenwel juridisch-organisatorisch niets met Ariens Zorgpalet van doen. De Eschpoort is in de tijd de nieuwste van het stel. De overige woonzorgcentra zijn van oudere datum; Korteland wordt momenteel gerenoveerd.

…maar mist de allure van een Sun-city
De ingang vinden is geen sinecure. We doorkruisen eerst een groot parkeerterrein voor we aan de binnenkant de entree ontwaren. Ook daar parkeerruimte rond een groot gazon. Er is weliswaar flink wat ruimte om te lopen en te zitten, er staat een mooie beeldengroep en je er kunt jeu de boulen, maar verder is er verder weinig te beleven. Voor de vogels is het een walhalla. Op terrastafels staan manden met vetbollen en ander lekkers.

Het is aan te bevelen dit door te zetten naar de ramen van het gebouw, zoals we zo leuk bij verpleeghuis Oudshoorn in Alphen zagen. Draden en vetbolletjes voor de ramen maakt dat er ook voor de bewoners die aan hun woning gekluisterd zijn dichtbij wat te zien en beleven valt.
Met deze massa aan wonen met voorzieningen voor ouderen zou je een Sun-city kunnen verwachten. De architectuur is er zeker naar, maar is er goed nagedacht over de doelgroep en hun behoeften in relatie tot hun fysieke en geestelijke beperkingen? Dat vinden we veel te weinig. Geen sporttoestellen voor ouderen, geen tennisbaan, geen gezellig (grand) café of filmhuis, waar oud en jong elkaar kunnen ontmoeten, geen uitgezette wandelsuggesties en de psycho-geriatrie niet op de begane grond.

Het is oude mensen, wat de klok slaat, met weinig oog voor de diversiteit aan ouderen, die er overigens wel prachtige appartementen kunnen huren of kopen met fraaie balkons.

Een entree als van een hotel
De mooie ingang wordt ontsierd door fietsen die ertegen gestald zijn. De fietsenstalling ernaast is dan ook wel erg krap bemeten. Binnen lijkt het alsof we een hotel binnen stappen.

Hoog-laag plafonds met een balustrade op de eerste verdieping, een fraai zitje, een achter hout weggewerkte kapstok en de receptie. Er staat een piano -lijkt ons niet zo een geschikte plaats- en je kunt er geld opnemen en chippen. Er hangt een oorkonde van gastvrijheidszorg 2010 met drie sterren. Hé, is AriensZorgpalet achteruit gegaan? Op de website treffen we namelijk in de brochure over de cateringservices dat in 2009 de Gastvrijheidszorg met de hoogste score is gewaardeerd, nl. vier sterren…De receptioniste kan ons geen schriftelijke informatie geven. Het folderrek is vrijwel leeg en biedt weinig informatie waar je wat mee opschiet. De receptioniste verontschuldigt zich daarvoor: ‘Het wordt zo meteen aangevuld’. Drie uur later is het rek nog even leeg en is bij het zorgadviespunt, dat volgens de website de gehele dag open hoort te zijn, nog steeds het licht uit.
Er wordt iemand voor ons opgetrommeld die ons roef-roef enige globale informatie geeft. Ook al komen we uit Amsterdam, voor een rondleiding moeten we toch echt eerst een afspraak maken. We mogen wel rondkijken in de publieke ruimten van het gebouw. Jammer is dat we daarbij niet over een plattegrond van het huis en het complex kunnen beschikken. In zo’n groot complex is het een must om dat voor alle bezoekers voorhanden te hebben.

Fraai terras en eten tussen de middag of van 17.00 tot 18.30 uur
We gaan eerst een hapje eten in het restaurant, dat direct vanuit de hal te betreden is. Het enorme restaurant ligt aan een fraai terras met zicht op een vijver op de zonzijde. Maar waarom dan slechts twee kleine deuren om er vanuit het restaurant te komen. Grote openslaande of schuifdeuren zijn een stuk uitnodigender. Wat is dat toch dat die buitenruimte altijd het stiefkindje is. Op het terras zijn de parasols weggehaald, waardoor je nu lelijk kan struikelen over de houders die10 centimeteruit de grond steken.

De inrichting van het restaurant, annex de activiteitenruimte is dominant design. Op het oranje interieur heeft de binnenhuisarchitect helemaal los kunnen gaan. Tussen de middag kan er warm gegeten worden, maar ook ’s avonds tussen 17.00 en 18.30 uur, voor ons toch wel erg aan de vroege kant.

 18 euro 50 rekenen we af met onbestemd gevoel
Het eten dat we bestellen is niet om over naar huis te schrijven. Dame He heeft bami gevraagd met een kipprutje in satésaus en daarbij rauwkost. Dame T heeft rode biet, aardappelen en een blinde vink op haar bord. Het smaakt op de rauwkostsalade na allemaal nergens naar. De soep die er aan voorafging was vele malen beter. Het toetje van hazelnoten vla zit in het bekende plastic bakje, zoals alle toetjes en ook de appelmoes aan tafel in plastic worden gebracht. Eén van de dames waarmee we aan tafel zitten krijgt die nare plastic flapjes zelf niet los. Kleine moeite toch om het in een kommetje te serveren? De bediening is niet onaardig en netjes in bedrijfskleding gestoken, maar het haalt het allemaal niet bij de wijze waarop dat in Beek en Bos geregeld is. Van onze tafeldames zit de ene heerlijk te smikkelen van de aardappelpuree met biet en rauwkost, terwijl de ander aanhikt tegen het bord bami en het duidelijk niet smakelijk vindt. De koffie die wij tenslotte geserveerd krijgen, zullen we  niet gauw een tweede keer bestellen. We rekenen tezamen 18,50 af. Naast de menu’s die van een centrale keuken buiten het complex komen, heeft het restaurant een aardige kaart met snacks die wel ter plekke worden bereid en a la carte bestellingen. Op de papieren placemats treffen we al deze mogelijkheden. De gebakjes in een vitrinekast zien er overheerlijk uit en komen van een plaatselijke banketbakker.
We vragen ons af of de landelijke grootkeuken ‘award’ die blijkbaar in 2007 is gewonnen nu nog toegekend zou worden. De brochure cateringservices van de website is zeer professioneel, maar wordt niet waargemaakt in de realiteit die wij er proeven. Wij wensen elk huis koks toe die op locatie zelf koken. Voor veel ouderen is de maaltijd het hoogtepunt van de dag.

“Er is altijd wel iets te doen”
Als we verder het huis inlopen, komen we bij een multifunctionele ruimte die aan het restaurant grenst. Een aantal vrouwelijke bewoners wacht hier op vervoer naar het koersbal, een gezamenlijke activiteit van meerdere huizen van AriensZorgpalet. In de ruimte worden ook de kerkdiensten gehouden. De bewoners die we spreken zijn erg tevreden over het activiteitenprogramma dat het huis biedt "Er is altijd wel iets te doen”, zo horen we.

Ruime verzorgingshuisappartementen
We lopen naar boven en komen op de etages met de verzorgingsappartementen. We zien dat de eenhoofdige raad van bestuur op de tweede etage z’n werkruimte heeft en dus contact kan hebben met het huis, de medewerkers en de bewoners. We komen hem zelfs tegen op de gang en knikken minzaam naar elkaar.
De kinderen van een bewoner die zojuist ingehuisd is, laten ons haar appartement zien. Het is een ruim tweekamer appartement met bad en toiletruimte. Je kunt er je zithoek en eettafel goed in kwijt. In de gangen zijn bij de voordeuren nissen voor het stallen van rollators en andere hulpmiddelen voor mensen die moeilijk ter been zijn. Met liefde hebben de kinderen alle aandacht gegeven aan een persoonlijke en comfortabele inrichting, waaronder een twijfelaar bed en mooie kastenwand in de slaapkamer.

Verpleeghuisbewoners op de hoger gelegen etages
De gangen grenzen om een hoek aan de afdeling psychogeriatrie. De gang inkijkend ziet het er verzorgd uit. Alleen verbazen we ook ons hier weer over het feit dat psychogeriatrische bewoners zo vaak op hoger gelegen etages gehuisvest zijn, waardoor ze bijna altijd te weinig in de buitenlucht komen. Er zijn weliswaar grote (winderige?) balkons, maar buiten lopen is toch iets anders en veel gezonder.

Op een afdeling aan de andere kant van het huis –eveneens op een hoog gelegen verdieping- verblijven somatische verpleeghuisbewoners. Een woonkamer inkijkend valt het ons op hoe kaal het is ingericht. Het maakt een trieste indruk.

Onbenutte kansen
De Eschpoort en het verzorgingshuis van de Zorggroep Manna  lopen letterlijk in elkaar over door het gebruik van dezelfde vilten vloerbedekking op de verschillende etages. Op de begane grond zijn ze met elkaar verbonden door een interne voorzieningenstraat met kapper, ergo- en fysiotherapie, een oefenruimte, psychologen, een winkeltje, een internetcafé, dat als wij er zijn op slot zit. Het is een keuze, die een andere mogelijkheid om binnen en buiten te verbinden uitsluit. Want alle voorzieningen zijn nu zo weggestopt dat je (jongere) mensen van buiten niet of nauwelijks op het idee brengt hier naar de kapper of je fitness te gaan. De Bewoners van Manna kunnen ook gebruik maken van het restaurant, terwijl Manna voor de bewoners die niet in het restaurant eten de maaltijden uit een centrale keuken laat komen. Dat is dan weer een andere centrale keuken als die van de Eschpoort. Op de etages vinden we activiteitenruimten en vinden we op een bord informatie over de eigen radio, waarover AriensZorgpalet beschikt. De WC’s waarvan we gebruik maken zien er schoon uit. Bij Manna hangen er lijsten waarop aangetekend wordt wanneer het toilet gecheckt en schoongemaakt is, terwijl die bij de Eschpoort ontbreken.

Devote stilteruimte
Bij de hal vinden we nog een devote stilteruimte, waar een kaarsje kan worden gebrand, gedachten aan het papier kunnen worden toevertrouwd en waar een aantal boeken ingekeken kan worden. Het is een mooie ruimte.

Ambivalente algehele indruk
Het huis en het complex maken al met al een ambivalente indruk op ons. Er is van alles te benoemen wat er goed is, maar tegelijkertijd zijn er ook behoorlijk wat minpunten, zoals de smaak van de menu’s, de verpleegafdelingen gesitueerd op de hoger gelegen etages, het feit dat het huis zo naar binnen gekeerd is en dat er weinig aanwezig is dat uitnodigt tot ontmoeting tussen jong en oud. In deze kale Sun-city bekruipt ons het gevoel in een ouderenfabriek te zijn beland. De zorg kan goed zijn, maar met de sjeu kan het veel beter.

De Eschpoort is een groot zorgcentrum, waar cliënten terecht kunnen voor alle vormen van wonen, welzijn, zorg en behandeling: van lichte verzorging tot intensieve verpleging, tijdelijk verblijf en dagactiviteiten. De Eschpoort vermeldt op de website niet hoeveel bewoners in het huis op de verschillende afdelingen terecht kunnen.
De Eschpoort maakt onderdeel uit van AriensZorgpalet , een zorgaanbieder in Enschede en omgeving met 6 zorgcentra (intramurale locaties) en 11 woonzorgcentra (extramurale locaties).

Klik hier voor de link naar De Eschpoort op Zorgkaartnederland.nl (waardering 6.6;  27 waarderingen, laatste waardering oktober 2010).

Dames THe/Publicarea © januari 2012