‘Een woongemeenschap opzetten is één groot avontuur’

Jan Bredewout mag 28 april de eerste steen van woongemeenschap ‘Wezeper Veste’ leggen. Hij is de drijvende kracht achter dit initiatief in Wezep. In 2016 kwam hij op het idee om een woongemeenschap voor gelijkgestemden op te zetten.  ‘Mijn vrouw en ik merkten dat veel mensen grote huizen en grote tuinen hebben, zeker in dit gebied. Daar willen de meeste vanaf, omdat het veel onderhoud kost. Wij herkenden dat. Bovendien zagen we dat verzorgingshuizen sloten en lazen we overal dat we meer voor elkaar moeten gaan zorgen. We hoorden van mensen in onze vriendenkring maar ook van buurtbewoners dat mensen graag samen activiteiten willen ondernemen en gezelligheid om zich heen willen. Wij ook. We dachten: we gaan zelf een woongemeenschapje opzetten met woningen die niet te groot zijn en waar gezelligheid is. Al snel had ik tien mensen bij elkaar. Via de kerk, via de tennisclub enzovoort.’ 

Robuust
Toen de laatste twee woningen nog over waren, heeft Jan een oproep in de lokale krant geplaatst. Binnen een week waren de woningen verkocht. Het gaat om een woongemeenschap van 10 woningen. 9 stellen en één single komen er wonen, dus in totaal 19 bewoners. De bewoners zijn tussen de 55 en 75 jaar. De woongemeenschap gaat ‘Wezeper Veste’ heten. Dat vonden de toekomstige bewoners robuuster klinken dan de naam die ze eerst in gedachten hadden: ‘Wezeper hofje.’ De bouwer hadden de bewoners snel gevonden. ‘Hij wist de weg binnen de gemeente. En welke stappen we moesten zetten. Dat was erg fijn’.  De gemeente stond al snel achter het plan. ‘Ons enthousiasme heeft daar zeker bij geholpen’, vertelt Jan. De beoogde grond was eigendom van de gemeente. ‘We hebben de grond zelf gekocht. Het scheelde dat de meeste van ons al vrij waren van hypotheek dus makkelijk een overgangshypotheek konden afsluiten. We moesten 4 ton betalen voor de grond, dus allemaal 40.000 euro.’ 

Leien dakje
Het leek allemaal van een leiden dakje te gaan. ‘Maar toen ging de bouwer de prijs opdrijven. Het werd ons te duur. We zijn op zoek gegaan naar een andere bouwer. Dat is gelukt.’ Van de gemeente moest Jan een adviseur in dienst die nemen. Een adviseur met verstand van collectief particulier opdrachtgeverschap. Dankzij een subsidie van de provincie Gelderland kon dit. De adviseur van Bijker advies maakte een planning en sprak met de gemeente. ‘Hij zat er bovenop en dat was wel nodig, hoor.’, zegt jan. ‘We hadden ook haast want we wilden alles snel geregeld hebben, nog voor het einde van het jaar 2019, omdat de bouwkosten zo aan het stijgen waren.’ 

Zelf kleuren
Om het proces te bespoedigen hebben de toekomstige bewoners nog zelf het kadasterplaatje in zitten kleuren want de gemeente had hier geen tijd. ‘We hebben hard gewerkt.’ Jan liet niets aan het toeval over. ‘Zo heb ik in het weekend nog eens een keer de wethouder gebeld omdat ik zag dat de bekendmaking  van de Omgevingsvergunning niet op de afgesproken tijd  in de krant stond. En dat moest wel anders lopen we weer vertraging op. In januari 2020 is het bouwen begonnen. ‘Je bent natuurlijk beperkt door de grootte van de grond. We bouwen met 1 laag. Sommige hebben een opbouw. ’De woningen zijn duurzaam en levensloopbestendig. ‘De bouwer heeft gelukkig verstand van de eisen die er zijn voor seniorvriendelijke woningen.’ Een gemeenschappelijke ruimte komt er niet. ‘Dat werd te duur en daarvoor was er te weinig ruimte.’ De locatie is gunstig: het ligt vlakbij het centrum en dichtbij voorzieningen.

Lief en leed
Jan vindt het erg fijn om met elkaar bezig te zijn. ‘Het is nu al een hechte groep. We appen met elkaar, vergaderen samen, delen lief en leed en delen kennis over de inrichting van de woningen. Ik heb meer contact met deze groep dan in alle voorgaande jaren met mijn buren, vertelde één van de deelnemers.’ Jan heeft vrienden die in Knarrenhof wonen in Zwolle. ‘We leren veel van hun ervaringen. Zo hebben we geleerd om geen sociale huurwoningen op te nemen. Het verschil in gezamenlijk te besteden middelen is dan groot. Daar komt onvrede van. Een tweede voorbeeld is het hebben van erg veel regels, het blijkt dat die niet te “handhaven” zijn, het is erg lastig om medebewoners op de vingers te tikken om je aan alle regels te houden. ’Tot nu toe heeft de groep van Jan maar twee regels: geen overlast veroorzaken en omzien naar elkaar. ‘Daar willen we het voorlopig bij houden, dus we gaan geen huishoudelijke reglementen maken. Meer heb je toch niet nodig?’

Avontuur
Jan is in 2016 begonnen met het realiseren van het plan en hoopt er voor de kerst van dit jaar in te zitten. ‘Snel, he’, zegt jan trots. In mei gaat Jan naar een tijdelijke woning omdat hij zijn oude huis al heeft verkocht. ‘Misschien gaat de bouw nog wel sneller.’ Hij raadt anderen ook aan om zo’n initiatief te starten, al kost het meer tijd en moeite dan hij had gedacht. ‘Ga gewoon beginnen. Zorg dat je grond hebt, stap naar de gemeente, zorg dat je deelnemers hebt. Als je opziet tegen veel regelwerk zou je ook kunnen aansluiten bij “de Krasse Knarren”, dus bij het Knarrenhof . Dit is eenzelfde doelgroep die ook met hetzelfde idee bezig is. Een nadeel is dat je al een behoorlijk bedrag op tafel moet leggen zonder dat je weet of de gemeente wel mee wil werken en of je wel genoeg deelnemers kunt krijgen.

Jan adviseert inmiddels ook twee andere initiateven. ‘Ik heb veel dingen zelf moeten uitvinden en vindt het fijn die kennis te delen. Ik hoop dat er meer van dit soort initiatieven in ons land komen want ze zijn hard nodig.’  Jan heeft het hele proces gefilmd en gaat er nog eens een compilatie van maken. Jan: ‘Het is echt een groot avontuur, zo’n proces.’

Kijk voor meer informatie op de website van de woongemeenschap >>