Maarten Visser van bbn adviseurs schreef onlangs weer een interessant blog. Deze keer neemt hij ons mee in het ontwikkelen van een visie. Bij bbn hebben ze een stappenplan voor conceptontwikkeling vormgegeven. Vanuit dit stappenplan is vervolgens de visie gecreëerd. 

Mijn collega Marianne deelde haar ervaring met zorg voor haar ouders. Het was een wrang verhaal, waarbij je meteen denkt: voor mijn ouders, maar ook voor mezelf wil ik dit niet. Marianne putte inspiratie uit haar persoonlijke ervaring en riep een aantal collega’s bij elkaar om hier werk van te maken en een eigen visie op zorgvastgoed te gaan ontwikkelen.

Wat vonden we zelf van zorgvastgoed, vanuit ons persoonlijke perspectief en vanuit onze professie? Met alle collega's bij elkaar beschikken we over veel vakinhoudelijke kennis van zorgvastgoed: van Programma van Eisen tot onderhoudsplan. Ee hebben legio ervaringen en we werken mee aan compleet uiteenlopende woonzorgconcepten. Waarom zouden we er dan niet wat van mogen vinden?

Als stip op de horizon benoemden we: een eigen visie met een methode om zorgorganisaties te helpen hun  visie op zorgvastgoed te ontwikkelen of te verbeteren. De methode hebben we gevonden in een stappenplan voor conceptontwikkeling. Met dit stappenplan hebben we onze visie vormgegeven.

De eerste stap was verzamelen. We zijn gaan benoemen tot waar onze visie moest reiken. Wat nemen we er nog wel in mee en wat niet? Ook moesten we bepalen op welke vragen onze visie een antwoord zou geven. Het tekort aan ouderenhuisvesting? Het tekort aan geschikte ouderenhuisvesting? De toenemende zorgvraag? De oplopende krapte op de arbeidsmarkt? De zelfredzaamheid? Uiteindelijk hebben we de vraag breed samengevat: Hoe kunnen we omgevingen maken die het leven van ouderen verbeteren?

Vanuit die startformulering zijn we in stap twee gaan vrijdenken. Dat hebben we gedaan in een creatieve sessie en vanuit het perspectief van de bewoners, de zorgprofessionals en de buurtbewoners. Met een aantal beproefde methoden om ideeën te generen, kwamen we op een lange lijst onderwerpen van waaruit we op zoek zijn gegaan naar hoe we omgevingen kunnen maken die het leven van ouderen verbeteren. We konden er vele bedenken!

De volgende stap was kiezen. Door onderwerpen te kiezen en te categoriseren zijn we tot vier thema’s gekomen: verbondenheid, zelfstandigheid en eigenwaarde, woon- en werkcomfort en thuis. Omdat het begrip omgeving nog erg breed was, hebben dit opgedeeld in vijf lagen: plek/grond, wijk/buurt/dorp, openbare ruimte, gebouw en gebruik. Zo ontstond een methode om vanuit elk thema te onderzoeken hoe elke laag kan bijdragen aan het verbeteren van het leven van ouderen.

In de laatste stap hebben we deze visie en methode uitgewerkt tot ‘Thuis, maar dan beter. Omgevingen maken die het leven van ouderen verbeteren.’ Door een presentatie te maken, hebben we het verhaal van onze visie aangescherpt. De aangescherpte visie hebben we laten verbeelden in een tekening.

Vervolgens hebben we onze visie gespiegeld aan een panel van professionals van zorgorganisaties.  Zij gaven input om de details van ons verhaal aan te stippen.  We merkten dat er draagvlak bij en verbinding met stakeholders ontstond door hen op deze manier te betrekken bij onze organisatie. Zij gaven ons terug dat het proces van visievorming voor zorgorganisaties een mooie werkwijze is om draagvlak bij en verbinding met hun stakeholder te creëren.

Maarten Visser, sectormanager zorg bij bbn adviseurs

Lees hier de nieuwe visie van bbn adviseurs op zorgvastgoed.