Samen de dag door

Gijsbert-Willem Evers, sociaal werker bij welzijnsorganisatie Welzijn Putten, bracht mij in contact met twee oudere dames die zelfstandig in een appartementencomplex in Putten wonen. ‘Het is zo’n mooi voorbeeld van hoe ouderen het in coronatijd toch samen rooien’, aldus Gijsbert-Willem.  Daar wilde ik graag meer over horen. Ik ben op een mooie lenteochtend langsgegaan omdat ik toch in Putten moest zijn voor het bezoek aan twee ouderen die in een mantelzorgwoning wonen. Ook geregeld door Gijsbert-Willem. Nog voordat ik mijn jas uit had getrokken begon Henny Hendriksen van 81 jaar al voluit te vertellen. ‘We hebben een heel programma, mijn buurvrouw en ik. Om 9 uur drinken we koffie en eten we een koek. Heerlijk. ‘Met flink wat boter erop’, vult de buurvrouw van 87 jaar aan. ‘Daarna gaan we ballen overgooien’, vertelt Henny. ‘Dan gaan we achter de bank staan en hup, overgooien.’ Intussen tilt de buurvrouw het kussen naast haar op de bank op en daar komen een paar wollen ballen tevoorschijn.  ‘Kijk, dit zijn ze. Die hebben we zelf gemaakt. We breien ook sokken hoor. Voor onze families. Die zijn er gek op maar ook voor andere bewoners uit dit complex voor medebewoners. Ze zijn er dolblij mee.’ Henny vult aan: ‘Verleden jaar hebben we bedspreien gebreid.’

Na het ballen gooien doen de dames wat oefeningen voor de beenspieren. ‘Dan is het tijd voor pauze. Dan gaan we wat handwerken, puzzelen of rummikub spelen. Net waar we zin in hebben.’ Vervolgens gaat Henny de warme lunch klaarmaken. Na de lunch gaan ze allebei in hun eigen huis rusten. Rond een uur of twee à drie zoeken ze elkaar weer op. ‘Dan bepalen we wat we gaan doen. Soms heeft de één een afspraak en dan gaat de ander iets anders doen. Soms hebben we zin in een uitje. Dan eten we ergens pannenkoeken. Kijk, op die foto zie je het bewijs van onze uitstapjes. ’ Henny laat een foto zien van de beide dames genietend in het groen. ‘We waren hier op bezoek bij de tuinen.’ Ik versta niet zo goed waar die tuinen zich bevinden want Henny praat met een behoorlijk Puttens accent. Ik krijg geen kans om nog eens te vragen naar de naam van de tuinen. Henny wil namelijk nog meer kwijt: ‘Na het uitstapje of wat we dan ook doen, gaan we een boterham eten. Om half acht gaat de buurvrouw naar huis. Dan zit het dagverblijf erop, haha.’

Henny woont 3 jaar in het complex en haar buurvrouw al 26 jaar. ‘Toen ze ziek was, heb ik soep voor haar gemaakt. Zo is het contact begonnen. Ik heb altijd voor ouwe buurtjes gezorgd.’ Henny is in het complex  komen wonen toen haar man overleed. ‘Ik woonde nogal buitenaf. De voorzieningen verdwenen . Ik kreeg last van mijn voeten. Het leek mij beter te verhuizen. Ik vertelde aan mijn kapster dat ik mijn huis wilde verkopen. Toevallig had haar vader zijn huis te koop. Nou, ik ben met mijn zoon gaan kijken en ik was meteen verkocht. ’ Het bevalt haar goed. ‘Voor corona deden we met de andere bewoners ook activiteiten. We maken veel gebruik van Welzijn Putten die ongelooflijk veel goed werk doet.  In deze tijd maken we het samen gezellig. Ben ik ooit chagrijnig, buuf?’. ‘Ik heb het nog niet meemaakt. Misschien als je slaapt’, antwoordt de buurvrouw.