We parkeren de auto in de straat en gaan naar binnen. Als eerste valt op dat het bord met de naam ´Sainte Marie´ is vervangen: ‘Pluryn, KleinGeluk’ staat er nu bij de entreeweg.

 

Nieuwe naam, nieuw bord 

Heet de locatie geen Sainte Marie meer? En is het dan nu Pluryn of KleinGeluk gaan heten? We raadplegen het internet nodig om het uit te zoeken.  

De locatie blijkt nog steeds Sainte Marie te heten, maar de algemene ontwikkeling in zorgland is niet aan haar voorbij gegaan: Sainte Marie is in andere handen gekomen en meegegaan in de enorme schaalvergroting. Ze is nu onderdeel van de Apeldoornse ouderenzorgorganisatie KleinGeluk, dat weer onderdeel uitmaakt van de grote zorgorganisatie Pluryn. Oké, dat weten we ook weer. 

Ouderwets als we zijn vonden we het oude bord ook wel mooi: de naam van het woon-zorgcentrum met de toevoeging ‘zorgwonenbuurt’. Maar wat u zegt: de nieuwe tijd… 

 
Oude naam, voormalig bord 

We komen net voor de lunchtijd binnen. Eigenlijk is er geen plaats voor ons buitenstaanders, en uiteraard voelen wij geen aandrang een tafel van bewoners in gebruik te nemen. Een aardige mevrouw bezorgt ons - als we erom vragen - een kop koffie, die we in de, het moet gezegd worden, ongezellige hal kunnen opdrinken. Helaas is deze hal, zoals zo vaak, ook de parkeerplaats voor het rollend materieel: rolstoelen en rollators. 

  

Parkeerplaats voor rollend materieel 

En natuurlijk valt het bordje in de grond bij de planten op. 

 

Pluryn verzorgt ook de planten 

In het verslag van de eerdere Zorgvisite is enthousiast beschreven hoe de planten van de bewoners op de gangen werden gezet als ze niet meer in de kamer pasten en door de bewoners zelf werden verzorgd. Misschien dat dit bij de woningen nog het geval is, maar in de algemene ruimte is het overduidelijk niet de bedoeling. 

De tuin in op weg naar de buurt 

De motregen is opgehouden en we lopen naar buiten. We kiezen ervoor om door de tuinen naar achteren te lopen. We stuiten op de Arnhemseweg die ons, zo zonder zebrapad, nogal een obstakel lijkt; zeker voor bewoners van het woonzorgcentrum. Misschien eens proberen daarin verandering te krijgen? TIP. 

Geen zebrapad voor de bewoners van het woonzorgcentrum 

De tuinen om Sainte Marie zijn mooi en nodigen uit tot een kleine wandeling of even verpozen. Dat we niemand, maar dan ook werkelijk helemaal niemand zien in de voor- of achtertuin zal ongetwijfeld met de lunchtijd te maken hebben en/of met deze wat tegenvallende zomerdag. 

 

Fijn verpozen in de tuinen rond Sainte Marie 

 

 

Natuurlijk valt het de hobbytuinier onder ons op dat in de mooie glazen kas geen enkele plant groeit. Dit is toch de tijd dat je er tomaten, komkommers en paprika’s verwacht. Kennelijk is er bij bewoners, personeel en vrijwilligers weinig animo om te kweken en te tuinieren. Dat zien we toch wel eens anders tegenwoordig. Juist in deze tijd wordt het (moes)tuinen weer helemaal ontdekt en zien we op veel plekken gezamenlijke vrijwillige initiatieven ontstaan. Zou het niet mogelijk zijn een groep buurtbewoners te interesseren voor gezamenlijk tuinieren bij Sainte Marie? TIP. 

Een kleurrijk begin 

We lopen aan de achterkant de tuin uit en komen bij een kleine parkeerplaats. Daar staan een auto en een caravan van KleinGeluk, in vrolijke kleuren. 

 

Kleurrijke voertuigen van KleinGeluk 

Pas na onze wandeling door de buurt realiseren wij ons dat deze voertuigen het meest kleurrijke plaatje vormen van onze hele tocht. Het ziet er goed uit en het is een leuk idee om als thuiszorg met een vrolijke auto bij de cliënten voor de deur te parkeren. Waar de caravan voor dient, daarvan hebben we geen idee, maar hij staat daar mooi opvallend te zijn. 

Vanaf de parkeerplaats lopen we de wijk in en zien de eerste lange straat met rijtjeshuizen waarvan er nog vele zullen volgen. Zoals we regelmatig in onze visites constateren wordt het ons ook deze keer niet gemakkelijk gemaakt om te bedenken welke kant we op moeten. Richtingbordjes voor de wandelaars ontbreken. Wij blijven benadrukken dat het voor bewoners, maar misschien nog wel meer voor bezoekers van het woon-zorgcentrum fijn is om je te kunnen oriënteren en richtingen aan te geven. Al is het maar naar het winkelcentrum. TIP (Op de Arnhemseweg is dan weer wel voor automobilisten een richtingaanduiding naar de plaatselijke supermarkt). 

Een echte woonbuurt 

De buurt kent weinig markante punten. We zien vooral veel woningen in een redelijk versteende omgeving. Statistieken leren ons dat 75 procent van de woningen in de buurt eengezinswoningen zijn en de rest twee- of drielaags woongebouwen. Het overgrote deel van de woningen is voor 1970 gebouwd en ongeveer de helft daarvan zijn koopwoningen, de rest sociale huurwoningen. Het is zeker geen nare buurt om te wandelen, maar de eentonigheid is groot. 

 
Veel hetzelfde  

  

Met de blik op levensloopbestendigheid, ontmoeting, sociale cohesie etc, zien wij weinig fysieke punten. Er is uiteraard een winkelcentrum, maar dat lijkt ons vooral functioneel en nauwelijks een ontmoetingsplaats. En natuurlijk is er een grotere gemeentelijke speeltuin die omheind is en beperkt geopend. Nu is de speeltuin overigens wel open. Weer valt ons op dat we niemand zien. Het is toch grote vakantie, de jeugd is vrij. Kennelijk is de speeltuin niet zo in trek? 

 

Vandaag stil in de speeltuin 

Erover nadenkend: eigenlijk komen wij tijdens onze wandeling heel weinig mensen tegen. En zeker geen mensen die ergens verblijven of met elkaar zijn.  

Bijzondere punten in de buurt 

Zijn er dan alleen maar huizen in deze buurt? Nee, we zien plots iets wat eruitziet als een oude boerderij met ervoor een veldje met geiten. ‘Old School’ staat erop; een oude school dan? 

Particulier initiatief voor multifunctioneel buurthuis 

Er staat zelfs een mini-bieb op het terrein. Helaas wel achter een enorm, gesloten ijzeren hek. Vandaag zit het ruilen van een boek er in ieder geval niet in. We vragen ons af of dit nu een particulier woonhuis is of dat het woord buurthuis niet voor niets op de gevel staat. Opnieuw moet het internet uitkomst bieden. Het blijkt een particulier initiatief dat tal van functies aan de wijk biedt, zie hun website.  

Eindelijk hebben we dus een plek gevonden voor sociale ontmoeting in de buurt. Al is ook hier vandaag kennelijk niets te doen, want het terrein is hermetisch gesloten. Wellicht dat alle bewoners van het Componistenkwartier op de hoogte zijn van de activiteiten in de Old School, maar als buitenstaanders zouden wij toch de tip willen geven om aan het hek een bord met activiteiten en openingstijden te hangen. TIP 

Niet veel verder komen we een kerkgebouw tegen. Het bord voor de kerk lijkt erop te duiden dat de geloofsgemeenschap nog steeds actief is, maar de (zij)ingang met daarboven de grote aanduiding ‘Boulder’ geeft enige verwarring. De kerk blijkt nu een Bouldercentrum geworden (boulderen is klimsport zonder hulpmiddelen).  

 
Boulderen in monumentaal kerkgebouw 

Het lijkt ons goed dat dit monumentale kerkgebouw een nieuwe bestemming heeft gekregen. Maar we denken niet dat een Bouldercentrum een sterke verbindende buurtfactor is. 

Overigens zien we tegenover de kerk wel een door ons altijd gewaarde minibieb. 

Ha, een minibieb 

Beleid 

Zoals gebruikelijk doen we een kleine deskresearch na onze wandeling door de buurt. We komen op de site van de gemeente Apeldoorn bij een overzichtelijke pagina van het Componistenkwartier met de vitaliteitsagenda, zie link. De stevige stelling dat er een grote sociale samenhang in de buurt is, kunnen wij uiteraard op basis van onze eenmalige visite niet beoordelen. We zien wel dat een aantal punten in de vitaliteitsagenda is opgenomen die wij van harte kunnen onderschrijven na onze wandeling: zoals een ‘looptijdenkaart’ (ofwel richtingbordjes met afstanden, zouden wij zeggen), bevorderen dat het winkelcentrum een plek wordt voor sociale ontmoeting, stimuleren van meer buurtactiviteiten en een beter onderhoud van de openbare ruimte en het groen.  

Onze aandacht wordt nog getrokken door de organisatie Zuid Doet Samen, dat onder andere de buurtcoöperatie Apeldoorn Zuid als onderdeel heeft en buurtassistenten die “huis aan huis aanbellen” om de bewoners te leren kennen. Dat moet een schat aan informatie opleveren voor de gemeentelijke vitaliteitsagenda. (Al is de pagina over het Componistenkwartier wel aan een update toe kunnen wij op basis van onze visite vaststellen TIP). 

Op papier lijkt men op de goede weg. Het lijkt ons wel goed dat Zuid Doet Samen wat meer zichtbaar aanwezig is in de wijk en dat de buurtfuncties van Sainte Marie meer tot uitdrukking komen. 

 

Deze Zorg voor de Buurtvisite is gehouden in juli 2025 

Hetti Willemse hettiwillemse@publicarea.nl 

Ad van Elzakker advanelzakker@publicarea.nl 

 

Copyright stichting thuis voelen www.zorgsaamwonen.nl/stichtingthuisvoelen 

 

Deze Zorg voor de buurtvisite is vooraf toegezonden aan: 

• De gebiedsmanager van de gemeente Apeldoorn 

• Old School 

• KleinGeluk  

• Zuid Doet Samen, algemeen en aan de buurtassistenten