Turkse en Marokkaanse migrantenouderen kampen met eenzaamheid

Eenzaamheid onder Marokkaanse en Turkse migrantenouderen is veel hoger dan onder Nederlandse ouderen. Eerder onderzoek van NIDI laat zien dat respectievelijk 58 en 54 procent van de Marokkaanse en Turkse migrantenouderen matig eenzaam is, tegenover 21 procent van de Nederlandse ouderen. Bij ernstige eenzaamheid zijn de verschillen tussen de groepen nog groter. Bijna een op de vier Turkse migrantenouderen voelt zich ernstig eenzaam, tegenover 12 procent van de Marokkaanse migrantenouderen en vier procent van de Nederlandse ouderen. Eenzelfde beeld komt naar voren uit een ander onderzoek onder 65-plussers in de vier grote steden Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht: 64 procent van de Marokkaanse en 69 procent van de Turkse oudere grootstedelingen voelt zich matig of (zeer) ernstig eenzaam, tegen 50 procent van hun in Nederland geboren leeftijds- en stadsgenoten.

Bij eenzaamheid denkt men al snel aan alleenstaanden die weinig contacten hebben. Dit blijkt echter niet uit ons recent onderzoek het geval te zijn voor Marokkaanse en Turkse migrantenouderen (zie kader Onderzoek Jaarrapport Integratie). Zo hebben zij iets vaker dan Nederlandse ouderen een partner. En volgens veel wetenschappelijke studies is dat een van de belangrijkste buffers tegen eenzaamheid. Respectievelijk 72 en 70 procent van de Marokkaanse en Turkse migrantenouderen is gehuwd of samenwonend, tegen 68 procent van de ouderen met een Nederlandse achtergrond. Marokkaanse en Turkse oudere migrantenmannen zijn gemiddeld zo’n acht en vier jaar ouder dan hun vrouw. De kans dat een oudere vrouw als weduwe achterblijft is dus groter dan de kans dat een oudere man weduwnaar wordt. Het aandeel migrantenouderen met een partner ligt dan ook lager onder vrouwen dan onder mannen: 60 tegenover 80 procent.

Langzaam maar zeker dringt het besef door dat Marokkaanse en Turkse migrantenouderen extra kwetsbaar zijn op het gebied van sociaal welbevinden. Hoewel omringd door familie en herkomstgenoten is het percentage eenzamen onder hen veel hoger dan onder Nederlandse ouderen. Om meer grip te krijgen op de oorzaken – naast de bekende oorzaken van een relatief slechte gezondheid, lage sociaaleconomische status en weinig regie over het leven – is en blijft diepgaand onderzoek van groot belang. Zo zou het interessant zijn om te zien of deze eenzaamheid zich ook voordoet onder jongere cohorten migranten, om te onderzoeken of de eenzaamheid specifiek is voor hun migrantenstatus en wellicht dat ook vastgesteld kan worden of de ervaringen van het huidige cohort migrantenouderen een verhaal apart is.

Lees het volledige artikel op de website van NIDI >>

ZorgSaamWonen Award Eenzaamheid en Wonen 
Op 4 oktober organiseert ZorgSaamWonen het seminar Eenzaamheid en Wonen. Tijdens dit seminar wordt ook de ZorgSaamWonen Award uitgereikt. Meer over het seminar en de prijsvraag >>