Hoe kunnen mensen in de derde levensfase zich goed voorbereiden op later? Die vraag stond centraal bij het onderzoek rondom het inrichten van de opleiding voor ThuisWoonCoach, later JongeOuderenCoach. Voor dit onderzoek zijn, in samenwerking met een grote groep ouderen, negen aandachtsgebieden benoemd die ook een concreet handelingsperspectief bieden. Bert van de Wijdeven verzorgt op 15 juni een lunchlezing over dit onderwerp en neemt ons in dit artikel al kort even mee. 

De lunchlezing is exclusief voor leden en partners van ZorgSaamWonen. Sluit je aan en neem gratis deel. 
Ben je al lid? Meld je dan aan voor de lunchlezing. We zien je graag daar! 

“Mensen denken vaak te laat na over het ouder worden, vinden het een ‘ver-van-hun-bedshow’ en hebben de opvatting dat het nog héél lang duurt voor ze oud zijn”, vertelt Bert. “En dan ineens is het zover en zijn ze niet goed genoeg voorbereid. Samen met collega Martin van Arendonk heb ik het boek ‘Wie prettig oud wil worden, begint op tijd!’ geschreven. In het boek ligt de focus op de Babyboom- en X-generatie. Het is een aanzet om stil te staan bij de inrichting van de derde levensfase.”

Niet alleen persoonlijke voorbereiding, ook de eerder genoemde generaties spelen een belangrijke rol als maatschappelijk potentieel om de gevolgen van vergrijzing het hoofd te bieden. “De eerdere generaties kunnen actief zijn op allerlei terreinen die maatschappelijk spelen rondom het proces van ouder worden”, stelt Bert. “Het probleem is dat ze daartoe wel moeten worden uitgedaagd en geïnspireerd. De focus van de partijen die dat kunnen doen ligt nu vooral op de vierde levensfase, wanneer de problemen zich daadwerkelijk voordoen rondom mobiliteit, wonen, veiligheid en participatie. Er wordt nog té weinig nagedacht over preventie, want het is allemaal nog erg ver weg.”

Een mooi voorbeeld dat er veel verandert rondom de derde levensfase is de grens tussen wel en niet werken. Die is in de afgelopen decennia vager is geworden dan deze vroeger was. “Tot een paar decennia terug was de grens van stoppen met werken bij 65 jaar een hele duidelijke. Door de vergrijzing werd dit onhoudbaar en is een geleidelijke stijging ingezet naar 67. Voor veel mensen is dit een ontwikkeling die tot chagrijn leidt en tot actie aanzet, hoewel er ook een groep is die het stoppen met 65 jaar een rare en kunstmatige grens vindt en die gewoon door wil werken. De harde grens tussen wel en niet werken vervaagt langzaamaan en daarvoor in de plaats komt een grijs gebied van een aantal jaar waarin van alles mogelijk is. Eerder stoppen en nog wat anders gaan doen, langer doorwerken, anders werken, studeren, zij- instroom in sectoren waar een groot tekort is, maatschappelijke ondersteuning bieden op momenten dat het nodig is en wellicht komen er nog vormen die nog bedacht moeten worden, bijvoorbeeld pandemiebestrijding.” Het is aan de jonge ouderen om dit opnieuw in te richten. Dat ‘nieuwe inrichten’ geldt echter ook voor de problematiek van het wonen, mobiliteit en participatie.

Lunchlezing ZorgSaamWonen op 15 juni
Over het voorbereiden op de derde levensfase, en wat de jongere generaties hierin kunnen betekenen, hoor je meer tijdens de lunchlezing die Bert van de Wijdeven over dit onderwerp zal verzorgen op 15 juni aanstaande. De lunchlezing is exclusief voor leden en partners van ons mooie platform. Ben je al lid? Meld je dan aan. Ben je nog geen lid? Klik hier om lid te worden en neem direct gratis deel.