Van varkensboerderij tot sociaal woonerf

"We kwamen door mijn moeder op het idee om het terrein van ons boerenbedrijf een andere bestemming te geven", vertelt Marion van der Lee (61), die samen met haar man Toine (59) woonproject Maksent in Nistelrode heeft gerealiseerd. ‘Mijn moeder woonde in een mantelzorgwoning, een verbouwde garage, bij mijn broer op het erf. We zagen hoe fijn dat voor iedereen was. Mijn moeder paste regelmatig met veel plezier op de kleinkinderen en mijn broer hield een oogje in het zeil.’ Marion en Toine hadden een varkensboerderij maar zagen er geen toekomst in. Ze wilden iets anders.

Intensief
‘We zagen de lege varkensstallen staan en bedachten dat op die plek ook woningen zouden kunnen komen. We gunnen andere ouderen ook dat zij net als mijn moeder fijn oud kunnen worden in een groene, veilige en sociale omgeving. Een sociaal woonerf’, aldus Marion. Met die gedachte zijn zij aan dit project begonnen. Ze deden behoefteonderzoek en merkten dat er een groot tekort is aan woningen voor senioren. Tijdens een informatieavond zat de zaal dan ook helemaal vol.  Ze wisten dus dat er voldoende kandidaten voor de woningen zouden zijn. Ze wisten niet dat het zo’n intensief, tijdrovend maar prachtig traject zou worden. In 2014 zijn ze begonnen en in december 2019 zijn de eerste woningen opgeleverd.

Twaalf onderzoeken
Marion en Toine hadden het geluk dat wethouders van de gemeente het een goed idee vonden. Zij onderkenden de behoefte aan seniorenwoningen en steunden het plan. Niettemin heeft het veel tijd en moeite gekost om alle formaliteiten te regelen. Twaalf onderzoeken waren nodig: onder meer een bodemonderzoek, historisch onderzoek en onderzoek naar flora en fauna. Ook moest gekeken worden naar de stank en geluid in de omgeving. Ze hebben veel zelf gedaan, maar een adviesbureau ingeschakeld voor het schrijven van een nieuw bestemmingsplan. ‘We hebben vergunning bij de gemeente gevraagd om acht woningen en een huiskamer te maken’, zegt Toine.

Binnentuin
Het is een mantelzorgcomplex. Het was in ieder geval een eis van de gemeente dat het een maatschappelijke bestemming zou krijgen. Dat is gelukt. Er staan acht levensloopbestendige ‘schuurwoningen’ in de stijl van de oude stallen. De woningen hebben een eigen terras. Deze terrassen grenzen allemaal aan een binnentuin. Er is een jeu-de-boulesbaan, een groentetuin en een dierenweide. De locatie is ideaal: het ligt vlakbij het centrum, de Jumbo en de bushalte. ‘Er wonen twee echtparen die in de zestig zijn, twee van halverwege zeventig, één in de tachtig en mijn schoonmoeder van 90 jaar’, aldus Marion. Het zijn huurwoningen in het middensegment. Er is in ieder geval veel behoefte aan dit soort woningen gezien de enorme belangstelling die we nog steeds krijgen na voltooiing van de bouw.

Pionieren
Marion en Toine hebben alles zonder subsidie gerealiseerd. ‘Dat is het nadeel van pionier zijn. Toen wij begonnen, waren er geen regelingen en was er weinig kennis en ervaring voorhanden. Nu zijn er gelukkig regelingen zoals de stimuleringsregeling wonen en zorg’, zegt Marion. Het was niet makkelijk om een bank te vinden. Pas toen 70% van de woningen verhuurd was, konden ze bij de bank aankloppen. ‘Bij het bouwen zijn ook de kinderen intensief betrokken. Ze hebben geholpen bij het maken van een ondernemingsplan en een bouwbegroting. ‘Onze zonen en schoondochters hebben meegeholpen met isoleren, ruimen en schuren.’ Ook nu zijn de kinderen nauw betrokken. Eén zoon is het aanspreekpunt voor bewoners. Eerst vervulde Marion die rol. ‘Ik werd vaak aangesproken terwijl ik ook bewoner ben. Dan is het rustiger om deze rol uit te besteden. Dat gaat prima zo.’

Omzien naar elkaar
Ze zijn blij dat het woonproject uitpakt zoals ze voor ogen hadden: bewoners hoeven niets met elkaar, maar kijken wel naar elkaar om. Dat gebeurt op natuurlijke wijze. ‘Een buurman heeft al meerdere keren geholpen bij een val incident.’ Professionele hulp geven ze niet. Een andere bewoner heeft een verpleeghuisindicatie en krijgt zorg thuis. ‘Je kunt hier blijven tot het einde.’ Het enige dat nog invulling moet krijgen is het gebruik van de gemeenschappelijke ruimte. De ruimte fungeert als gastenverblijf en recreatieruimte. Daar maken bewoners nog weinig gebruik van.  Toine: ‘Dat komt ook door corona.  Gisteren heeft er wel al een verjaardag van één van de bewoners plaatsgevonden.’