Dat mensen ook in grote steden naar elkaar omzien, blijkt wel uit het succes van de stadsdorpen in Amsterdam. In 2010 is het eerste stadsdorp opgericht. Inmiddels zijn er bijna 30. Stadsdorpen hebben als doel om de sociale cohesie in buurten te versterken. ‘Het gaat om het modern nabuurschap. Dat je net even meer bent dan alleen buren’, zegt Marion Mulder, lid van de Coördinatie Commissie (CoCo) stadsdorpen Amsterdam en omstreken. De meeste stadsdorpen richten zich op het bijeenbrengen van buurtgenoten door het organiseren van sociale activiteiten. Stadsdorpen bieden gezelligheid, mogelijkheden tot ontmoeting en helpen om eenzaamheid te verminderen of te voorkomen. ‘Ieder stadsdorp is anders, passend bij de betreffende buurt. Ieder vult het op eigen wijze in.’ Sommige stadsdorpen zijn formeel georganiseerd en hebben een stichting of vereniging opgericht. Een derde van alle stadsdorpen heeft dat niet. ‘Het stadsdorp waar ik bij betrokken was, heeft geen voorschriften. Een ander kiest er wel voor. Dat is prima. Amsterdam is divers en de buurten verschillen ook allemaal van elkaar. Dat zie je terug in hoe de stadsdorpen functioneren. Dat is juist de kracht van zo’n stadsdorp. Het sluit aan op de behoefte van de buurt’, zegt Marion. Stadsdorp Zuid was het eerste stadsdorp. Dit stadsdorp richt zich sterk op ouderen; de buurt is vergrijsd. Het bereik van de stadsdorpen is enorm: iedere maand nemen ruim 2200 Amsterdammers deel aan activiteiten, zo’n 8000 buurtbewoners krijgen de nieuwsbrieven en in totaal nemen 10.000 mensen per jaar deel aan activiteiten.

Afspiegeling
De stadsdorpen zijn lid van het Netwerk Stadsdorpen, een informeel netwerk van alle stads/buurtdorpen in Amsterdam en omstreken. Zij komen af en toe samen en delen kennis en ervaringen. Ook bespreken ze de kansen voor de toekomst. De grootste uitdaging van de stadsdorpen is om ervoor te zorgen dat het een afspiegeling blijft van de buurt. ‘Jonge gezinnen hebben doorgaans weinig tijd. Als je voorleesmiddagen organiseert, dan komen ze wel. Ook kun je met de basisschool samenwerken door bijvoorbeeld samen met kinderen en leden van het stadsdorp een kerstboom op een buurtpleintje te versieren. Met dit soort initiatieven bereik je weer een andere doelgroep.’ Ook blijft het een zoektocht naar voldoende vrijwilligers. Marion vindt het belangrijk om de deelnemers te activeren. ‘Als we een buurtgenoot spreken die interesse toont, dan kun je vragen wat degene zou willen doen en hoe je hem of haar kunt ondersteunen. We hebben snel de neiging om het zelf te organiseren, maar je kunt je leden ook ondersteunen om het zelf te doen.’ De stadsdorpen werken samen met onder meer zorg- en welzijnsorganisaties, gebiedsmakelaars en de horeca. ‘Als de wijkagent bewoners wil informeren dan klopt hij bij ons aan, want hij weet dat we veel bewoners bereiken. Ook de gebiedsmakelaar die vanuit de gemeente in wijken actief is, weet ons te vinden. En andersom. Dat is fijn’, vertelt Marion.

Binnenbuurten
Sommige stadsdopen werken met ‘binnenbuurten’. Dat houdt in dat leden in een bepaalde straat of buurt net even meer contact onderhouden met elkaar. ‘Zij houden elkaar een beetje in de gaten. Doen boodschappen of kleine klusjes voor elkaar.’ Iedere ‘binnenbuurt’ heeft een coördinator die bijeenkomsten organiseert, vragen beantwoordt en contact onderhoudt met coördinatoren van andere ‘binnenbuurten’. In de toekomst wil het netwerk van stadsdorpen ook buiten de ring initiatieven ondersteunen. In sommige buurten komen de stadsdorpen minder vlot tot stand en het netwerk kan dan een duwtje in de rug geven. ‘Hou het simpel en laagdrempelig’, adviseert Marion. ‘Dan bereik je veel mensen.’ Deelnemers vertellen haar dat ze dankzij de stadsdorpen veel meer mensen in de buurt hebben leren kennen en zich er nog meer thuisvoelen. ‘Sommige buurtjes zijn net kleine dorpjes’, zegt Marion.  ‘Het maakt niet uit of je in een stad woont of dorp: mensen willen overal wel iets voor elkaar doen en samen gezellige activiteiten ondernemen.’

Kijk voor meer informatie op de website van Stadsdorpen Amsterdam